Les lacets défaits de Noémie

در مسیر آموزش زبان فرانسه، قابلیت درک شفاهی زبان فرانسوی یا (compréhension orale)  یکی از مهمترین مواردی است که زبان آموزان زبان فرانسوی، می بایست بر روی آن کار کنند.

ما با استفاده از متدهای به روز آموزش زبان فرانسه، شما عزیزان را در آموزش آنلاین زبان فرانسه همراهی خواهیم کرد.

در این سر فصل داستان های ساده صوتی را برای شما آماده کرده ایم. ابتدا سعی کنید دو مرتبه  این داستان صوتی فرانسوی را بدون نگاه کردن به متن گوش کنید.

دانلود فایل صوتی

سپس می توانید متن پیاده شده فایل صوتی داستان را همزمان با گوش دادن مجدد به فایل صوتی دنبال کنید.

دانلود فایل متن داستان

در انتها، متن را بدون گوش کردن به فایل صوتی مطالعه کرده و لغات جدید را یادداشت کنید

هر هفته این تمرین را برای یک داستان انجام داده و لغات داستان هفته گذشته را که یادداشت کرده اید، چندیدن بار مرور کنید

پس از پایان داستان های هر سطح، به عنوان مثال مقدماتی، یک هفته به خود استراجت داده و در هفته بعدی، تنها لغاتی را که از داستان های این سطح یادداشت کرده اید، مرور نمایید

بعد از یک ماه از اتمام سطح اول، مجدد به داستان های سطح مربوطه مراجعه کرده و این بار هر روز یک داستان را گوش  کرده و لغت هایش را مرور نمایید.

دانلود فایل صوتی

Les lacets défaits de Noémie

Ce matin-là, sur le chemin de l’école, Thomas fut intrigué par la petite fille qui marchait devant lui, tête baissée. Elle ne quittait pas ses pieds des yeux, comme si elle avait peur de tomber. Et pour cause, ses lacets traînaient par terre lamentablement !

— Tu devrais les attacher ! intervint le garçon.

— Je ne peux pas, répondit la fillette en soupirant.

— Dis plutôt que tu ne sais pas faire tes lacets ! fit Thomas, moqueur.

La petite fille, vexée, s’éloigna à grands pas, manquant de trébucher à plusieurs reprises.

Tout au long de la journée, Thomas l’observa. Il l’observa dans la salle de classe, dans la cour de récréation, sur le toboggan, et même à la cantine. Pas une seule fois la fillette, qui s’appelait Noémie, ne fit ses lacets ! Et même quand la maîtresse lui avait suggéré de les attacher, elle avait refusé poliment.

Le comportement de la nouvelle intriguait beaucoup Thomas… Il voulut en savoir plus.

Alors, pendant la récréation de l’après-midi, il s’approcha de la fillette, qui faisait de la balançoire.

— Pourquoi tu n’attaches pas tes lacets ? demanda-t-il, perplexe, les yeux rivés sur les souliers de Noémie.

— Et toi, pourquoi tu es trop curieux ? répondit la fille du tac au tac.

Noémie descendit de la balançoire, un sourire malicieux sur les lèvres.

— Peut-être qu’ils sont magiques, chuchota-t-elle, prenant un air mystérieux, et que si je les attache il pourrait se passer quelque chose…

— Moi je suis sûr que tu ne sais pas faire tes lacets, insista le garçon, les bras croisés.

La fillette sortit alors de sa poche un scoubidou qu’elle noua devant lui à la façon d’un lacet.

Puis, sans un mot, elle s’éloigna, après avoir adressé à Thomas un dernier sourire énigmatique…

Le garçon ne savait plus quoi penser. Se pouvait-il que les lacets de Noémie soient réellement enchantés ?

Quand elle arriva chez elle ce soir-là, Noémie, furieuse, donna une tape sur l’épaule de son grand frère, Antoine.

— Plus jamais de cap’ ou pas cap’ avec toi ! C’est vraiment nul de marcher les lacets défaits !

Thomas, quant à lui, rêva toute la nuit de lacets qui, une fois noués, permettaient de voyager dans le temps et même de se rendre invisible…

Marine Donnadieu

تهیه و تنظیم: الهام نورکیهانی