Le bocal des petits pois et carottes

در مسیر آموزش زبان فرانسه، قابلیت درک شفاهی زبان فرانسوی یا (compréhension orale)  یکی از مهمترین مواردی است که زبان آموزان زبان فرانسوی، می بایست بر روی آن کار کنند.

ما با استفاده از متدهای به روز آموزش زبان فرانسه، شما عزیزان را در آموزش آنلاین زبان فرانسه همراهی خواهیم کرد.

در این سر فصل داستان های ساده صوتی را برای شما آماده کرده ایم. ابتدا سعی کنید دو مرتبه  این داستان صوتی فرانسوی را بدون نگاه کردن به متن گوش کنید.

دانلود فایل صوتی

سپس می توانید متن پیاده شده فایل صوتی داستان را همزمان با گوش دادن مجدد به فایل صوتی دنبال کنید.

دانلود فایل متن داستان

در انتها، متن را بدون گوش کردن به فایل صوتی مطالعه کرده و لغات جدید را یادداشت کنید

هر هفته این تمرین را برای یک داستان انجام داده و لغات داستان هفته گذشته را که یادداشت کرده اید، چندیدن بار مرور کنید

پس از پایان داستان های هر سطح، به عنوان مثال مقدماتی، یک هفته به خود استراجت داده و در هفته بعدی، تنها لغاتی را که از داستان های این سطح یادداشت کرده اید، مرور نمایید

بعد از یک ماه از اتمام سطح اول، مجدد به داستان های سطح مربوطه مراجعه کرده و این بار هر روز یک داستان را گوش  کرده و لغت هایش را مرور نمایید

دانلود فایل صوتی

Le bocal des petits pois et carottes

Il était une fois… un petit pois qui vivait avec sa famille dans un bocal en verre.

Il était rond, vert, tout lisse et tout petit. Il ressemblait à ses frères et sœurs comme deux gouttes d’eau. D’ailleurs, leurs parents se trompaient tout le temps de prénom ! En nageant dans son bocal parmi les autres petits pois, il se retrouva face à une grande carotte, longue, orange et… très seule ! Cette dernière était terrorisée à l’idée d’être rejetée par les autres, car elle était très différente. La carotte, elle aussi, voulait être joliment présentée, lisse et appétissante, dans l’assiette d’un jeune enfant ! Elle rêvait de délecter les papilles d’un petit humain, mais elle était effrayée : et si l’enfant n’aimait pas sa couleur ? sa texture ? ou pire, son goût ? Elle avait tellement peur de finir dans la gamelle d’un chien, ou de rester dans le bocal jusqu’à sa fin ! Mais le petit pois à côté d’elle la trouvait fascinante, il n’avait jamais vu une telle beauté. En fait, il n’avait connu dans sa vie, que d’autres petits pois, depuis sa cosse de naissance jusqu’à son bocal en verre. Il pensait que la couleur orange de la carotte était rayonnante, que sa longueur était étonnante et que sa fermeté était fascinante. Et ce fût le coup de foudre, il en tomba amoureux.

Un jour, après des semaines d’attente, et alors que le bocal en verre s’ouvrit, il demanda alors à tous ses frères et sœurs de s’accrocher ensemble pour attraper la petite carotte solitaire et la faire tomber avec eux. Après une chute effrayante, tous réussirent à atterrir dans une magnifique assiette d’enfant.

Les petits pois se placèrent de manière à former un bonhomme, en dessinant avec leurs corps assemblés, des yeux, un nez, des cheveux. Et la carotte se retrouva sublimée au milieu de l’assiette, en formant la touche finale du chef d’œuvre : la bouche orange du bonhomme.

La petite carotte était très touchée par ce geste de solidarité de la famille des petits pois.

Elle était pourtant très différente et avait rejoint le bocal de verre par erreur. Mais de cette erreur était née une œuvre d’art dans une assiette, et un enfant gourmand avait savouré son plat. Depuis ce jour, les petits pois partagent avec quelques carottes leur bocaux pour solidifier l’amitié entre carottes et petits pois, et sublimer les assiettes.

تهیه و تنظیم: الهام نورکیهانی